Podstawowy sposób dzielenia odpadów metalowych obejmuje podział odpadów na złom stalowy oraz metale kolorowe. Złom stalowy to przede wszystkim elementy składające się z żelaza, czasami z niewielką zawartością węgla. Metale kolorowe to metale niebędące żelazem, ani stopem go zawierającym. Należą do nich miedź, aluminium, ołów lub mosiądz. Metale kolorowe są o wiele cenniejsze niż złom stalowy ponieważ charakteryzują się łatwością w obróbce oraz dobrym przewodnictwem ciepła.
W zależności od potrzeb, złom można klasyfikować również w oparciu o inne kategorie. Do najbardziej popularnych należą:
W klasyfikacji złomu szczególną rolę odgrywają stopy, które poza żelazem zawierają do kilkudziesięciu procent innych pierwiastków. Pierwiastki te mają za zadanie zwiększyć właściwości hartowne czy antykorozyjne żelaza. Najbardziej popularne stopy uzyskuje się dzięki dodatkom niklu, chromu oraz manganu.
Złom stalowy można klasyfikować według możliwości jego wykorzystania w przemyśle stalowniczym. Złom niewsadowy to surowiec, który przed wykorzystaniem musi zostać poddany procesom oczyszczania lub przerobu mechanicznego w celu usunięcia z niego zanieczyszczeń metalicznych i niemetalicznych do poziomu dopuszczalnego normą. Złom wsadowy to taki, który po oddaniu do skupu posiada skład oraz inne parametry umożliwiające bezpośrednie zastosowanie surowca w przemyśle, przekazanie do przetopu.
Odrębną kategorią złomu jest złom żeliwny. Złom żeliwny powstaje w wyniku połączenia żelaza z wysoką zawartością węgla. Złom żeliwny dzieli się na maszynowy i handlowy. Pierwszy jest powszechnie stosowany w silnikach, natomiast drugi w instalacjach sanitarnych, w szczególności w kaloryferach starego typu. Złom żeliwny maszynowy i handlowy można rozróżnić poprzez kolor – materiał wykorzystywany w stopach handlowych określany jest jako żeliwo białe. Żeliwo w stopach maszynowych charakteryzuje się ciemniejszą barwą, co jest bezpośrednio związane z zawartością węgla w stopie.